چه زمانی
اتصال کابل های فیبر نوری در بسته شدن با اتصال، چندین روش و ابزار توصیه شده وجود دارد که می تواند اتصال موفق و قابل اعتماد را تضمین کند. در اینجا چند روش و ابزار معمول استفاده می شود:
1. اتصال فیوژن: پیوند فیوژن فرآیند اتصال دائمی دو کابل فیبر نوری با ذوب و ذوب انتهای آنها به یکدیگر است. این روش مطمئن ترین روش برای اتصال کابل های فیبر نوری در نظر گرفته می شود. ابزارهای مورد نیاز برای اتصال فیوژن عبارتند از:
آ. فیوژن اسپلایسر: این دستگاه تخصصی کابل های فیبر نوری را با استفاده از قوس الکتریکی یا لیزر به طور دقیق تراز و فیوز می کند.
ب برش فیبر: یک برش فیبر برای برش تمیز و دقیق انتهای کابل فیبر نوری قبل از اتصال فیوژن استفاده می شود.
ج. فیبر stripper: فیبر stripper پوشش محافظ را از کابل های فیبر نوری جدا می کند تا فیبر لخت را برای اتصال فیوژن در معرض دید قرار دهد.
2. اتصال مکانیکی: اتصال مکانیکی روشی جایگزین برای اتصال کابل های فیبر نوری با استفاده از کانکتورهای مکانیکی است. اگرچه به اندازه اتصال فیوژن قوی نیست، اتصال مکانیکی می تواند یک راه حل سریعتر و مقرون به صرفه باشد. ابزارهای مورد نیاز برای اتصال مکانیکی عبارتند از:
آ. کانکتورهای اتصال مکانیکی: این کانکتورها از تراز دقیق و فیکسچرهای مکانیکی برای اتصال به کابل های فیبر نوری استفاده می کنند.
ب برش فیبر: هنوز هم برای برش دقیق انتهای کابل فیبر نوری قبل از اتصال مکانیکی، یک برش فیبر لازم است.
ج. فیبر stripper: برای برداشتن پوشش محافظ از کابل های فیبر نوری برای اتصال مکانیکی به یک فیبر stripper نیاز است.
3. حفاظت از اتصال: صرف نظر از روش اتصال، محافظت از اتصالات در بسته شدن اتصال برای اطمینان از قابلیت اطمینان طولانی مدت آنها بسیار مهم است. ابزارهای رایج برای محافظت از اتصال عبارتند از آستین های انقباض حرارتی یا سینی های اتصال که محافظت فیزیکی را ارائه می دهند و تراز را حفظ می کنند.